| Podatnicy dokonujący eksportu towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług często zastanawiają się, czy mają prawo do zastosowania preferencyjnej stawki VAT w wysokości 0%. Podstawowym warunkiem zastosowania tej stawki jest posiadanie przez podatnika przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonano eksportu, dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. I to właśnie ten dokument potwierdzający najczęściej jest przedmiotem wątpliwości, a nierzadko i sporów z organami podatkowymi.
Najpierw interpretacja… Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiła spółka zajmująca się produkcją i sprzedażą podzespołów wykorzystywanych w przemyśle motoryzacyjnym. Sprzedaż w znaczącym zakresie jest dokonywana poza Unię Europejską, zaś transport odbywa się przez przewoźnika działającego albo na zlecenie wnioskodawczyni, albo nabywcy. Zdarza się, że spółka nie posiada dokumentu potwierdzającego zakończenie procedury wywozu (komunikat IE 599), jednak w takich sytuacjach dysponuje ona (poza fakturą) przynajmniej jednym z dokumentów takich jak np.:
Ponadto wnioskodawczyni podkreśliła, że jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których dotyczą te dokumenty, i powiązać je z określoną fakturą. Spółka uważała, że w związku z posiadaniem jednego z wymienionych dokumentów ma prawo do zastosowania stawki 0% do eksportu towarów. Innego zdania był organ. Uznał on, że choć katalog dokumentów wskazanych w ustawie o VAT ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że dowodem potwierdzającym dostarczenie towarów poza terytorium UE mogą być inne dokumenty niż urzędowe, w których właściwe organy celne potwierdziły wywóz towarów do kraju trzeciego.
… później sąd Na szczęście dla spółki WSA w Gliwicach, do którego trafiła jej skarga, uznał stanowisko dyrektora KIS za niewłaściwe i uchylił wydaną interpretację. Sąd przywołał wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE (C-275/18). Jego analiza prowadzi do wniosku, że w przypadku eksportu towarów nie jest kluczowe posiadanie określonych dokumentów czy też objęcie towarów określoną procedurą celną, lecz sam fakt wywozu towarów poza granice UE. W związku z tym należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% tylko na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie wystąpił.
Ważne! Zdaniem sądu, podatnik może jakimikolwiek dokumentami potwierdzić, że faktycznie doszło do eksportu towarów.
Błędne jest zatem założenie z góry, że dokumenty wymienione przez podatnika we wniosku nie będą spełniać wymogów potwierdzających wywóz towarów poza UE. Organ podatkowy przy wydaniu interpretacji indywidualnej miał obowiązek zweryfikowania odrębnie każdego ze wskazanych przez spółkę dokumentów, czy można je zakwalifikować jako dokumenty potwierdzające okoliczność wywozu. Ponieważ nie miało to miejsca, sąd uchylił wydaną interpretację.
Pozytywny wyrok dla podatników Organy często w sposób zbyt ścisły interpretują przepisy podatkowe, co z kolei przekłada się na rozstrzygnięcia niekorzystne dla podatników. Jak jednak pokazuje omówiony wyrok, sądy mają bardziej liberalne, a tym samym korzystniejsze dla podatników podejście do tematu. Dlatego też analizując i uzgadniając z organem możliwość zastosowania stawki 0% w VAT w przypadku eksportu, warto – pomimo nieprzychylnego stanowiska organu – walczyć o swoje, bowiem praktyka pokazuje, że walki te są często wygrywane.
Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 25 kwietnia 2024 r., sygn. akt I SA/Gl 1355/23 |
WSA elastycznie o dokumentowaniu eksportu towarów z 0% VAT
