16-400 Suwałki, ul. Teofila Noniewicza 85c/17 87 565 22 19, 668 848 668 l.saladonis@rach-mistrz.pl

Weteranom działań poza granicami kraju oraz weteranom poszkodowanym w działaniach poza granicami państwa, zatrudnionym na podstawie stosunku pracy, przysługuje dodatkowy urlop wypoczynkowy w wymiarze pięciu dni rocznie. Urlop ten nie jest rozliczany według standardowych zasad dotyczących urlopu wypoczynkowego – przede wszystkim niewykorzystany urlop dodatkowy nie przechodzi na rok kolejny, w razie zmiany zatrudnienia nie jest ustalany proporcjonalnie i niewykorzystany nie jest rozliczany ekwiwalentem pieniężnym.

Zgodnie z art. 2 ustawy z  29 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państw weteranem działań poza granicami państwa może być osoba, która brała udział, na podstawie skierowania, w działaniach poza granicami państwa w ramach:

  • misji pokojowej lub stabilizacyjnej, kontyngentu policyjnego, kontyngentu Straży Granicznej, zadań ochronnych Biura Ochrony Rządu i Służby Ochrony Państwa lub zapewniania bezpieczeństwa państwa:
    • nieprzerwanie przez okres, na jaki została skierowana jednak nie krócej niż przez okres 60 dni albo
    • łącznie przez okres nie krótszy niż 90 dni;
  • grupy ratowniczej Państwowej Straży Pożarnej, łącznie przez okres nie krótszy niż 60 dni.

Przykład: Decyzja o  przyznaniu statusu weterana lub weterana poszkodowanego stała się ostateczna w połowie października. Pracownik nabył prawo do pełnych pięciu dni urlopu. Nie ma znaczenia to, że jest to druga połowa roku.

Do udzielania tego urlopu stosuje się odpowiednio art. 154(2) k.p., a więc:

  • dzień urlopu równy jest ośmiu godzinom (w przypadku niższej normy czasu pracy jest równy tej niższej normie),
  • urlop udzielany jest w wymiarze godzinowym odpowiadającym dobowemu rozkładowemu wymiarowi czasu pracy,
  • co do zasady urlop udzielany jest na pełny dzień pracy.

Wymiar urlopu dla weterana oraz weterana poszkodowanego zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Niepełny dzień urlopu zaokrągla się w górę do pełnego dnia. Przykładowo, osobie zatrudnionej na pół etatu urlop dodatkowy przysługuje w wymiarze trzech dni. Urlop dodatkowy i urlop z kodeksu pracy muszą zostać przy tym przeliczone osobno.

Omawiany urlop dodatkowy nie przysługuje uprawnionym do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni na podstawie odrębnych ustaw. Jako najbardziej zapewne powszechny przykład można podać urlop dodatkowy dla osób o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności.

Przykład: Posiadanie statusu weterana podczas pierwszego roku pracy po zaliczeniu do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności daje prawo do urlopu dodatkowego dla weteranów, gdyż dodatkowy urlop dla niepełnosprawnych nabywany jest dopiero po przepracowaniu roku po dniu zaliczenia do umiarkowanego lub znacznego stopnia niepełnosprawności.

Urlop rocznie i bez proporcjonalności

Urlop dodatkowy wykorzystuje się w całości w roku kalendarzowym, w którym weteran lub weteran poszkodowany pozostający w stosunku pracy ma do niego prawo, w terminie uzgodnionym z pracodawcą. Niewykorzystany nie przechodzi na rok następny – prawo do urlopu wygasa z końcem roku (za niewykorzystany urlop nie przysługuje ekwiwalent pieniężny).

Ważne: Pracodawca wskazuje na prawo do urlopu dodatkowego w informacji o warunkach zatrudnienia. Do urlopu dla weteranów nie stosuje się większości przepisów kodeksu pracy dotyczących urlopów wypoczynkowych. W razie ustania lub podjęcia zatrudnienia w trakcie roku nie rozliczamy go proporcjonalnie.

Przykład: Pracodawca zatrudnił weterana w grudniu, w tym roku osoba ta nie wykorzystała jeszcze urlopu dodatkowego – pracownik ma prawo do pełnego wymiaru pięciu dni tego urlopu.

 

Podstawa prawna: