Jedną z ulg możliwą do zastosowania przez podatników podatku dochodowego od osób fizycznych jest tzw. ulga rehabilitacyjna. Polega ona na odliczaniu od uzyskanego dochodu kwoty wydatkowanej na cele rehabilitacyjne oraz cele związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Z ulgi korzystać mogą zarówno osoby niepełnosprawne jak i osoby, na których utrzymaniu pozostają takie osoby. Co istotne – a może mieć duże znaczenie dla części podatników – zdaniem organów nie ma znaczenia brak wspólnego zamieszkania. W jednej z niedawnych interpretacji organ potwierdził, że nawet jeśli rodzic nie zamieszkuje wspólnie z niepełnosprawnym dzieckiem, może odliczyć w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatki poniesione na rehabilitację dziecka.
Ulga na dziecko z niepełnosprawnością
Z pytaniem do organu zwrócił się wnioskodawca, który ma dziecko z orzeczoną niepełnosprawnością intelektualną i w poprzednich latach korzystał z ulgi rehabilitacyjnej w rocznym rozliczeniu podatkowym. Z początkiem roku 2022 syn zmienił miejsce zamieszkania i aktualnie mieszka z matką pod innym adresem. Wnioskodawca sprawuje nad dzieckiem opiekę co drugi tydzień, w dniach wolnych od pracy oraz w razie potrzeby – gdy zostanie o to poproszony przez matkę dziecka. Płaci alimenty oraz opłaca dziecku zajęcia rehabilitacyjne w postaci zajęć logopedycznych i sensorycznych, a także dowozi syna na zajęcia. Poniósł również wydatki z tytułu częściowego opłacenia turnusu rehabilitacyjnego syna (faktura została wystawiona na matkę dziecka). Wnioskodawca chciał się upewnić, czy przysługuje mu prawo do odliczenia wydatków w ramach ulgi rehabilitacyjnej, pomimo że syn nie mieszka z nim na stałe.
Rozliczenie ulgi rehabilitacyjnej
Organ potwierdził możliwość odliczenia części wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne syna. W szczególności możliwe jest odliczenie wydatków poniesionych na zajęcia logopedyczne, które mieszczą się w definicji zabiegów rehabilitacyjnych lub leczniczo-rehabilitacyjnych. Zgodnie bowiem z definicją pojęć zabieg i rehabilitacja, zabieg stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby), natomiast rehabilitacja jest to przywrócenie choremu sprawności fizycznej i psychicznej poprzez stosowanie odpowiednich zabiegów leczniczych. W związku z tym, wnioskodawca ma prawo do odliczenia udokumentowanych wydatków poniesionych na zajęcia logopedyczne i sensoryczne, które de facto stanowią zajęcia rehabilitacyjne.
Odliczenie wydatków związanych z samochodem
Również wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego przez wnioskodawcę mogą zostać odliczone w ramach ulgi rehabilitacyjnej do kwoty 2 280 zł – organ podkreślił jednocześnie, że w przypadku takich wydatków nie jest konieczne posiadanie dokumentów potwierdzających ich poniesienie. Jednakże na żądanie organów podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, np. dowód rejestracyjny samochodu oraz orzeczenie o niepełnosprawności syna.
Wydatki na turnus rehabilitacyjny
W przypadku turnusu rehabilitacyjnego dyrektor KIS nie zgodził się z podatnikiem co do możliwości odliczenia poniesionych wydatków. Co prawda podatnik oświadczył, że poniósł z tego tytułu wydatki, jednak dysponuje on fakturą wystawioną na matkę dziecka. Tym samym nie spełnia on ustawowego obowiązku udokumentowania poniesionych wydatków. Organ podkreślił, że jeśli z ulgi korzysta osoba, która ma na utrzymaniu osobę niepełnosprawną, to dokument potwierdzający poniesienie wydatku uprawniającego do odliczenia może być wystawiony na osobę niepełnosprawną jak i na osobę, która utrzymuje osobę niepełnosprawną. Faktyczne poniesienie opłaty nie ma dla organu w tym przypadku znaczenia, jeśli podatnik nie dysponuje dokumentem wystawionym na jego dane. Dlatego też wydatek na turnus rehabilitacyjny nie może być odliczony w ramach ulgi rehabilitacyjnej.
